Yapay zekâ insanın ekmeğini elinden alır mı? Aslında sorun bu değil. Hatta sürekli ısıtılıp önümüze getirilen bu kaygı, basbayağı bir yanıltmaca bile sayılabilir. Çünkü meseleye buradan bakınca asıl tehlikeyi göremiyoruz. Teknolojik ilerleme tarih boyunca işleri, işçileri, iş yapma biçimlerini değiştirdi. İnsanlık da her defasında buna uyum sağladı. Yapay zekâ teknolojileri de bir değişime (ama ciddi bir değişime) neden olacak, evet. Ama ortada bir makine varsa onu yönetecek birilerinin de bulunması gerekir. Robotun inisiyatifi yoktur çünkü. Optimizasyon ancak verileri dikkate alarak karara varabilir. Oysa bağlam her şeydir. Hayat, önceden 1 ve 0 ile kodlanamayacak kadar sonsuz, çeşitli ve farklı bağlam üretebilir. Ayrıca siyah beyaz olmak zorunda da değildir. Yani bu kadarcık bir matematiğe sığmaz. Onu ancak insan kapsayabilir. Bu nedenle insanın dünyada işi bitmez. Kısacası asıl sorun ekonomi değil. Asıl sorun, bu yeni teknolojiyi kullanması için eğitilecek insan kuşağında yaşanacak zihinsel, duygusal ve psikolojik değişim. Başka bir deyişle, asıl sorun yapay zekâ değil, yapay insan olacak. Sanayi Devrimi'nden sonra makine kullanmak için sürekli oturduğundan bedeni güçsüzleşen ve sağlığı bozulan insanlara dönüştük. Şimdi yapay zekâ kullanmaktan aklımız zayıflayacak. Birer yapay zekâ ünitesi olarak ele alınabilecek akıllı telefonların bize ne yaptığını şimdiden görebiliyoruz, değil mi? İnsan, giderek insansızlaşacak. Hep yazı yazacak değiliz. Bu defa The Guardian’da yayımlanan bir haberi yorumlayarak konuyla ilgili görüşlerimi paylaştım. Videoya buradan ulaşabilirsiniz.